Opgedragen aan
Kleine Freesia
Jouw kleuren vielen nooit op, jouw aroma was heel subtiel
Met een blad zo fris en puur, gelijk de wortels van je ziel
Ik dronk de honing uit jouw kelken, krachtig en bitterzoet
Mijn liefde voor jou stroomt onophoudelijk door mijn bloed
Jouw lijden wordt pas lijden op de dag dat ik van jou niets meer weet
Als ik mij jouw liefde niet herinner en jouw naam bewust vergeet
Dat elke stap in dit korte leven mij voert over een weg die door jou is geplaveid
Want jij hebt mij gevormd in een overvloed aan genegenheid
Ik weet van jouw smart op die zwarte dag voordat je ging
Dat staat in mijn hart gegrift en is getatoeëerd in mijn herinnering
Maar jij bloeide tierig in mijn leven tot aan de dag dat je mij ontviel
Al vielen jouw kleuren nooit echt op en was jouw aroma heel subtiel
Margje van Ankeren-Vega (1933-2001)