Kleine Freesia

Jouw kleuren vielen nooit op, jouw aroma was heel subtiel

Met een blad zo fris en puur, gelijk de wortels van je ziel

Ik dronk de honing uit jouw kelken, krachtig en bitterzoet

Mijn liefde voor jou stroomt onophoudelijk door mijn bloed

Jouw lijden wordt pas lijden op de dag dat ik van jou niets meer weet

Als ik mij jouw liefde niet herinner en jouw naam bewust vergeet

Dat elke stap in dit korte leven mij voert over een weg die door jou is geplaveid

Want jij hebt mij gevormd in een overvloed aan genegenheid

Ik weet van jouw smart op die zwarte dag voordat je ging

Dat staat in mijn hart gegrift en is getatoeëerd in mijn herinnering

Maar jij bloeide tierig in mijn leven tot aan de dag dat je mij ontviel

Al vielen jouw kleuren nooit echt op en was jouw aroma heel subtiel

 

Margje van Ankeren-Vega (1933-2001)