Met het maken van dit werk — een wolf in alle kleuren van de regenboog — liet ik me inspireren door de commotie die momenteel rond dit dier hangt.
De wolf wordt vaak neergezet als een moordzuchtig roofdier dat het voorzien heeft op vee en zelfs op kinderen. Deels ligt daar een kern van waarheid, maar het vertelt slechts een fractie van wie de wolf werkelijk is.
De wolf is een van de meest sociale zoogdieren op aarde.
Hij leeft in hechte roedels, opgebouwd uit een ouderpaar, hun welpen en soms nog enkele nakomelingen van eerdere jaren.
Ze voeden hun jongen samen op, beschermen elkaar, zoeken naar vermiste roedelgenoten en rouwen wanneer er één overlijdt.
Daarnaast vervult de wolf een belangrijke rol in de natuur.
Door vooral te jagen op oude, zwakke en zieke dieren houden wolven populaties gezond en voorkomen ze overbegrazing — een zegen voor biodiversiteit.
Toch benadrukt de mens van oudsher vooral de donkere kant van de wolf. Sprookjes hebben hem eeuwenlang tot schurk gemaakt.
Maar in werkelijkheid is de wolf vaak banger voor de mens dan andersom. Wolven vermijden ons instinctief, zelfs in een dichtbevolkt land als Nederland.
Wanneer een wolf toch te dichtbij komt, ligt de oorzaak meestal bij menselijk gedrag — zoals het voeren van wolven voor een foto. Daardoor leren ze de mens te koppelen aan voedsel en verliezen ze hun natuurlijke schuwheid.
Uiteindelijk is de wolf, net als ieder ander, een schepsel dat zijn plek onder de zon opeist.
Ik hoop dat we oog houden voor alle kleuren die dit dier in zich draagt.
-iedere ziel weerspiegelt een regenboog aan kleuren-